آلودگی هوا در سراسر جهان با عوارض و مرگ و میر قلبی عروقی و تنفسی، به ویژه در مناطق شهری با غلظت بالای آلاینده‌های اولیه، مرتبط بوده است. آلودگی هوا ترکیبی بسیار پیچیده از گازها و ذرات اولیه و ثانویه است و پتانسیل آسیب‌زایی آن می‌تواند به عوامل متعددی - از جمله ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آلاینده‌ها، که با موقعیت مکانی در مقیاس کوچک (به عنوان مثال، نزدیکی به منابع انتشار محلی) متفاوت است - و همچنین هواشناسی محلی، توپوگرافی و حساسیت جمعیت بستگی داشته باشد. فرض بر این است که مصرف مواد مغذی آنتی‌اکسیدانی و ضد التهابی ممکن است اثرات مختلف تنفسی و قلبی عروقی آلودگی هوا را از طریق کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب بهبود بخشد. تا به امروز، مطالعات متعددی نشان داده‌اند که برخی از اثرات مضر آلودگی هوا ممکن است با مصرف ریزمغذی‌های ضروری (مانند ویتامین‌های گروه B و ویتامین‌های C، D و E) و اسیدهای چرب غیراشباع با زنجیره بلند اصلاح شود. در اینجا، ما به بررسی متون موجود مربوط به پتانسیل تغذیه برای اصلاح اثرات سلامتی آلودگی هوا می‌پردازیم.